در وصف شیطنت های امیر مهدی

سلام عزیزدل

این چند وقت مریض شده بودی و اصلا دل و دماغی نداشتم که بیام و وب رو برات آپ کنم 

هم زمان با این سرما خوردگی که حسابی از پا در اورد عفونت گوشت و دندونت کامل از پا انداختت

و حتی نزدیک بود که بیمارستان بستری بشی 

خداروشکر که الان بهتری هرچند خیلی لاغر شدی

اما از اینا که بگذریم حسابی شیطون شدی و کلی هم عشوه و ناز و ادا از خودت داری برامون

با هر شعری که برات میخونیم هم یه جور ناز میایی برامون گاهی چشمات رو می بندی و م چرخی گاهی 

خودت رو پرت میکنی تو بغلمون 

وقتی کار اشتباهی میکنی و دعوات میکنیم نه تنها به دعوای ما اهمیتی نمیدی بلکه سرت رو بالا پایین میکنی

و سر ما غر هم میزنی 

عاشق این کابینت ها و خالی کردنشون و نشستن داخلشون هستی

گاهی یه جاهایی میری که از اونجا نمیتونی بیرون بیایی دیشب بین تخت و میز کامپیوتر چنان خودت رو جا کرده 

بودی که نمیدونستیم بخندیم یا بیاریمت بیرون 

وسیله ها رو پنهونی بر میداری و فرار میکنی میایی تو اتاق در کمد رو باز میکنی میری داخل کمد 

و با اون وسیله یا خوراکی یا هر چیزی که هست یا بازی میکنی یا خراب کاری

روز یه بار باید این جاروبرقی رو بیاری وسط روشن کنی و جارو بکشی

به شدت بد غذا شدی به زور غذا میخوری 

صبحانه که خیلی کم پیش میاد درست بخوری 

جدیدا از اب و حموم هم میترسی و با گریه از حموم بیرون میایی

این چن روز که کنارت بودیم حسابی بهمون خوش گذشت اصلا دلم نمیخواست امروز از پیشت برم 

نازدونه ی من همیشه سالم باشی و با خنده هات زندگی ما رو زیبا کنی